“Wil je een foto van onze ontmoeting zien?” Zijn ogen lichten op en kijken vragend. Snel haalt hij zijn telefoon uit zijn zak en scrolt door zijn foto’s. De lach op zijn gezicht verraadt dat hij de foto heeft gevonden. Trots laat hij een foto van twee hele blije mensen zien die arm in arm staan. “Hier zag ik mijn zusje voor het eerst weer.”
Midden in de nacht op de vlucht slaan, met niets anders dan de kleren die je aanhebt. Ook gedag zeggen tegen je familie en je telefoon pakken is niet mogelijk. Simpelweg omdat het te gevaarlijk is en er te weinig tijd is. Het is de realiteit voor veel jongeren in Somalië. Als ze niet gaan, dan is de kans groot op bijvoorbeeld kidnapping of gedwongen rekrutering van gewapende groepen. En dus zit er maar één ding op, zo snel mogelijk het land verlaten op zoek naar veiligheid.
Een eenzame weg naar veiligheid
Ibrahim* (19) kent dit als geen ander. Twee jaar geleden is hij zelf gevlucht uit Somalië. Hij was 17 jaar toen hij in zijn eentje begon aan de gevaarlijke en eenzame weg naar veiligheid. “Ik miste mijn familie heel erg. Ik ben de oudste van vijf kinderen. Omdat ik snel moest vluchten kon ik ze niet vertellen dat ik wegging. Zij hebben geen idee waar ik naartoe ben gegaan.”
Uiteindelijk kwam hij na een uitputtende reis van vier maanden en duizenden kilometers via Kenia, Soedan en Libië aan in Italië. Vanuit daar is hij doorgereisd naar Nederland. “Ik had nog nooit van Nederland gehoord en wist niet waar het lag.”
Dat is nu ongeveer anderhalf jaar geleden. Het waren eenzame jaren waarin hij zijn familie heel erg miste. “Ik was hier helemaal alleen en had niemand die me echt kende of die ik kon vertrouwen.”
Twee afzonderlijke zoektochten
Via hulpverleners bij een opvanglocatie hoort Ibrahim over het Rode Kruis Restoring Family Links-programma (RFL), dat samen met hem kan zoeken naar zijn familie. “Ik vertelde mijn hele verhaal aan het Rode Kruis en dat ik op zoek was naar mijn familie. Ik dacht dat ik de enige was die weg is gegaan.”
Maar dat bleek niet het geval. Zijn jongere zusje was ondertussen ook gevlucht uit Somalië en was per gelukkig toeval ook in Nederland uitgekomen. Ook zij had een zoekaanvraag bij het Rode Kruis ingediend. Door de overeenkomsten in de dossiers kwam de hulpverlener erachter dat broer en zus dichter bij elkaar waren dan ze dachten. “Ik kon pas geloven dat ze echt in Nederland was toen ik haar zag. We hebben in Amsterdam afgesproken. Ik zag haar eerst niet, maar zij rende gelijk op mij af en omhelsde me. Het eerste wat ze zei is dat ik groter ben geworden. Het was een hele speciale dag voor me.”
Niet meer alleen
Dat hij zijn zusje in Nederland weer in zijn armen kon sluiten, had Ibrahim nooit durven dromen. “Mijn zusje en ik waren heel close in Somalië. We studeerden samen en speelden vaak buiten. Naast dat we familie zijn is ze ook een hele goede vriendin.”
“We spreken elkaar elke dag en hebben het vooral over onze familie. Het is zo fijn dat ik iemand van mijn familie hier heb die mij kent en die ik kan vertrouwen. Dat we allebei in Nederland terecht zijn gekomen en veilig zijn is ontzettend fijn. Dit delen we samen en is onderdeel van onze geschiedenis. Ik hoop dat we ook snel onze andere familieleden kunnen vinden, dat zou ons helemaal gelukkig maken.”
Hulpverlener Joëlle van het Restoring Family Links-programma:
“Het valt ons op dat steeds meer minderjarigen zoals Ibrahim bij het Rode Kruis aankloppen omdat ze op zoek zijn naar familie. Zo kwam in het eerste halfjaar van 2023, 43% van de nieuwe aanvragen van minderjarigen. Deze minderjarigen zijn vaak alleen naar Nederland gekomen en hebben een erg traumatische reis erop zitten, waarbij het contact met familie direct na vertrek of onderweg verloren is gegaan. Door ons wereldwijde netwerk kunnen we samen met de hulpvrager zoeken naar familie. Dit kan op verschillende manieren, waaronder via ons platform ‘Trace The Face’, waar duizenden mensen op staan die op zoek zijn naar een familielid. Ook Ibrahim hoopt op deze manier de andere familieleden terug te vinden.”
bron: rodekruis
