Hij vluchtte als 7-jarig kind uit Mogadishu naar Nederland. Dertig jaar later is Nur Icar wethouder van de derde stad van ons land. De nieuwe bestuurder (Denk) van Den Haag staat de komende jaren voor een lastige taak. Zijn kiezers, die vooral in de kwetsbare wijken van de hofstad zitten, verwachten veel van hem. Zal het hem lukken om aan die verwachtingen te voldoen? ,,Ik wil één Den Haag hebben voor iedereen.’
Hij mag dan wel wethouder zijn geworden, maar thuis helpt Icar nog steeds gewoon mee in de huishouding. Midden in het interview, dat plaatsvindt in zijn huurwoning in de Schilderswijk, krijgt hij een telefoontje van zijn vrouw. Of hij het vlees al heeft gemarineerd, vraagt ze. Icar staat meteen op en gaat in de keuken naan de slag. ,,Ik heb het beloofd’’, verontschuldigt hij zich. ,,Ik kan het ook heel goed’’, zegt hij trots terwijl hij het vlees inpakt en in de koelkast stopt.
Het is volgens Icar ook niet zo dat alles nu ineens heel anders wordt, nu hij wethouder is. De bestuurder blijft die ‘gewone jongen uit de Schilderswijk’ die zich inzet voor de kwetsbare mensen in de stad. Wat wél veranderd is, is dat hij nu niet meer vanaf de zijlijn hoeft te roepen, maar dat hij zélf aan de slag kan om de situatie van bewoners en ondernemers in de stad te veranderen. En dat gaat hij ook zeker doen, verzekert hij.
Droom
,,Eigenlijk wilde ik niet eens in de politiek, het was helemaal geen droom’’, verklapt hij. ,,Ik ben dit gaan doen uit noodzaak. Het viel mij op dat ik en mijn vrienden op vakantie in het buitenland gewoon Hollanders waren, maar zodra we terug waren meteen in een hokje werden gestopt. Er werd ze duidelijk gemaakt dat ze er niet echt bij hoorden. Dat doet pijn. Zodra ik op Schiphol landde, was ik een allochtoon. Ik dacht toen: ‘Ben ik een slachtoffer of verander ik het in een succesverhaal zodat ik anderen kan inspireren?’ Want als ik het kan, kan jij het ook.’’
Hij koos voor het laatste. ,,Ik ga mij inspannen om één Den Haag te hebben voor iedereen.’’ Iedereen in de stad moet gelijke kansen krijgen en op gelijke manier worden behandeld, benadrukt de wethouder. Nu is dat volgens hem nog niet zo. Zo ziet hij dat de ene wijk prachtig is ingericht en alle aandacht krijgt, terwijl andere wijken onleefbaar zijn.
Mooi
,,Wij willen dat de Hoefkade net zo mooi wordt als de Fred’’, geeft hij als voorbeeld. ,,Nu is het zo dat als je vanuit hier naar een ‘witte’ buurt rijdt alles verandert. Het is daar mooi, schoon en veilig. Dat willen de mensen in de kwetsbare buurten ook. Wij willen één Den Haag.’’
Dat was ook een van de eisen van Denk om deel te nemen aan een nieuwe coalitie: investeren in de vergeten winkelstraten. Maar ook: het afvalprobleem in die wijken oplossen en de kloof tussen burgers en het stadhuis dichten. Want het vertrouwen in de gemeente/overheid en de politiek is nog nooit zo laag geweest, weet Icar.
We vragen geen gekke dingen, we vragen om wat gewoon normaal is
,We vragen geen gekke dingen, we vragen om wat gewoon normaal is. Waarom dat dan nooit eerder is gebeurd? Kennelijk werd daar nooit eerder om gevraagd.’’ Volgens hem stonden alle coalitiepartijen positief tegenover zijn eisen. ,,We hebben nu meer geld beschikbaar gesteld voor het opknappen van die winkelstraten en het oplossen van de afvalproblemen. Het college is hierin één front’’, verzekert hij. Dat geldt ook voor het vergroenen van de versteende wijken.
Ook voor een een andere belangrijke eis van Denk krijgt hij steun: de komst van een islamitische begraafplaats. ,,De behoefte hieraan is enorm in Den Haag. Die begraafplaats zit ook in mijn portefeuille. We hebben nu de financiële middelen om dit initiatief te steunen. We gaan eerst binnen de stadsgrenzen kijken naar een plek en als dat niet lukt daarbuiten. Maar linksom of rechtsom, we regelen het.’’
Maar het vorige college beloofde toch ook te kijken naar een plek buiten de stadsgrenzen?
,,Het vorige college heeft de juiste stappen gezet, ik wil daar op voortborduren. Ik laat me nu eerst bijpraten en dan ga ik op zoek naar een plek.’’ Die begraafplaats is heel belangrijk voor Icar en zijn achterban ,,Waar moet ik anders begraven worden als ik dood ga? Er is een grote groep bewoners die Hagenaar wil zijn van wieg tot graf. Dat betekent óók dat ze hier begraven willen worden, zodat hun kinderen en kleinkinderen hen hier kunnen bezoeken. Dat is toch het toppunt van integratie?’’
Een ander heikel punt waar Denk de komende tijd mee te maken krijgt, zijn de pollers in de Schilderswijk. Denk eist al jaren dat die paaltjes, die het ‘sluipverkeer’ vanaf Hollands Spoor moeten tegenhouden, weg worden gehaald. Bewoners en ondernemers klagen dat ze door de pollers flink moeten omrijden om thuis te komen. Dat duurt bovendien heel lang omdat het enig alternatief, de Vaillantlaan, de laatste jaren veel drukker is geworden. Het vorige college hield ondanks alle protesten vast aan de pollers.
Tot verbazing van Hart voor Den Haag, dat ook altijd tegen pollers is geweest, stemde Denk onlangs tegen een motie waarin werd opgeroepen om de paaltjes weg te halen.
Denk je daar nu anders over nu je in het college zit?
,,Nee, wij hebben altijd gezegd dat de bewoners van de wijk ontlast moeten worden. Maar als nu wordt gezegd: alle pollers moeten nu weg, dan is dat niet realistisch. Het compleet verwijderen van die maatregel, kost enorm veel geld. Dan moet er ook een complete nieuwe inrichting komen van dat gebied. Alles eromheen, de infrastructuur, is namelijk ook veranderd. Zo’n herinrichting is niet realistisch.
Icar vindt dat hij ook ‘redelijk moet blijven’. ,,Maar hoe kunnen we dan wel zorgen dat de bewoners toegang krijgen tot het gebied en sneller thuis kunnen komen? Er komt daarom nu een pilot met camera’s die een deel van de bewoners toegang geeft tot de wijk. We gaan kijken wat voor impact dat heeft op de veiligheid en de doorstroming van het verkeer, en dan kijken we of dit uitgebreid kan worden.’’
Tegenstanders zeggen dat de camera’s er alleen maar toe zullen leiden dat heel veel bewoners een boete krijgen omdat ze denken dat ze daar gewoon mogen rijden. Er wordt gesproken over een ‘boeteval’?
Maar Icar wijst erop dat de camera’s daar toch al zouden komen. Dit was al besloten door de vorige wethouder. ,,Het moet allemaal nog worden uitgewerkt, dus we gaan natuurlijk kijken hoe we dat kunnen voorkomen. Ook de oppositiepartijen mogen meedenken. We gaan het gewoon goed inrichten, dus ik denk dat het allemaal wel meevalt’’, aldus Icar.
De bestuurder vertelt dat dit punt erg gevoelig lag bij de onderhandelingen, vooral bij partijen als D66 en Groenlinks. ,,Dit was echt een punt van Denk, niet van de andere partijen. Je probeert dus een middenweg te vinden. Mensen moeten ook beseffen dat we vanuit het uitgangspunt komen dat er niks mogelijk was. Dus het is zaak om er op een gezonde manier uit te komen.’’
Realistisch
Icar is zich ervan bewust dat er vanuit de achterban bepaalde verwachtingen zijn, die misschien niet altijd realistisch zijn. In een speciale bijeenkomst heeft hij de leden uitgelegd hoe dit coalitieakkoord tot stand is gekomen en zijn de gemaakte keuzes toegelicht. ,,Kijk, je zit wel met zes partijen in een coalitie. Het is dus niet realistisch dat je op alle punten je zin krijgt. Maar wij zijn tevreden met deze uitkomst. Het is een eerste stap’’, benadrukt de politicus.
Wat voor hem de komende jaren heel belangrijk is, is dat bewoners uit Den Haag weer vertrouwen gaan krijgen in het gemeentebestuur en de politiek. Dat is nu bedroevend laag. Zo was de opkomst in Den Haag bij de laatste verkiezingen dramatisch. ,,Wij willen de participatie van bewoners vergroten en zorgen dat het IJspaleis toegankelijker wordt voor iedereen in Den Haag. Zo hopen we meer betrokkenheid te creëren. We willen deze komende jaren ook gaan investeren in opkomstbevordering’’, zegt hij. ,,Hagenaars moeten weten dat de gemeente er voor hen is.’’
Meer betrekken
Zelf is Icar van plan om veel de stad in te gaan als wethouder. ,,Ik wil bewoners meer betrekken in de processen, zodat ze onderdeel zijn van het geheel.’’ En dat doet hij niet alleen in wijken als de Schilderswijk, Transvaal en Zuidwest, maar ook andere Haagse wijken, benadrukt de bestuurder. Icar heeft de stadsdelen Ypenburg en Leidschenveen in zijn portefeuille. ,,Ik ben wethouder voor heel Den Haag, en niet alleen voor de Schilderswijk en Transvaal. Ik wil ook niet dat het idee ontstaat dat ik alleen wethouder ben voor bepaalde wijken. Dat zijn mijn collega’s ook niet.’’
Wel is hij van plan om ondernemers in de zwakkere wijken extra te helpen. Dat is hard nodig, gezien de grote verschillen. Maar niet alles kan altijd, waarschuwt hij alvast. Icar beseft ook dat dat hem soms op kritiek zal komen te staan. ,,Bestuurders zullen altijd kritiek krijgen. Je kan het nooit altijd goed doen. Hoge bomen vangen veel wind, dat weet ik. Maar ik ga uit van het positieve en mijn enige behoefte is om samen met mijn collega’s de juiste keuzes te maken voor de stad.’’
bron AD
